Ուղղաթիռով Կարմիր գլխարկը խաղ-հնարք
- Ընտրել որևէ հեքիաթ, որը շատ ծանոթ է:
- Ջաննի Ռոդարիի<<Շների երկիրը>>
- Ընտրել չորս բառ, որը հատուկ է այդ հեքիաթին:
- Տներ, շուն ,երկիր ,բնակիչ։
- Այդ չորս բառին գումարել մեկ բառ, որը ոչ մի կապ չունի այդ հեքիաթի հետ
- Տներ, Շուն ,երկիր բնակիչ, կախարդական ։
- Հեքիաթը պատմել այնպես, որ հինգերորդ բառը պատմության մեջ ներառյալ լինի:
- Կար չկար մի կախարդական երկիր կար։ Որտեղ տները կառուցված էին գունավոր ծաղիկների տերևներից։ Երկիրը շատ գեղեցիկ էր և ուներ կախարդական անուշ բույր։ Երկիրը ուներ յոթ գետ, բայց ոչ սովորական ջրի գույնով էին, այլ ծիածանի գույներովր։ Բնակիչները այնքան գեղեցիկ էին ու բարի։ ԵՎ այդ կախարդական երկիրը դարպասները հսկում էին երկու հսկա շներ որ ուրիշ երկրներից չար մարդիկ չմտնեն իրենց երկիրը։ Որ չվարակեն իրնեց բնակիչներին իրեց չարությամբ։
Պոչատ աղվեսը»
«Աղվեսն իր պոչը թողեց թակարդում և միտք արեց, թեոնց ապրի աշխարհումայդպես խայտառակվ: Եվորոշեց մյուս աղվեսներին էլ համոզել, որ ձեռքքաշենիրենց պոչերից: Նա բոլոր աղվեսներին հավաքեց ևսկսեց նրանց գլխինքարոզ կարդալ, որ կտրեն իրենցպոչերը, նախ` որովհետև գեղեցիկ չեն, ևերկրորդ` ավելորդ բեռ են: Բայց մի աղվես նրան պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»:
Փողատրված
«Ես իմ պոչը թողեցի թակարդում և միտք արեցի, թե ո?նց ապրեի աշխարհում այդպես խայտառակված: Եվ որոշեցի մյուս աղվեսներին էլ համոզել, որ ձեռք քաշեն իրենց պոչերից: Ես բոլոր աղվեսներին հավաքեցի ևսկսեցի նրանց գլխին քարոզ կարդալ, որ կտրեն իրենց պոչերը, նախ` որովհետև գեղեցիկ չեն, և երկրորդ` ավելորդ բեռ են: Բայց մի աղվես ինձ պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»:
«Տարվա իմ ձեռքբերումները»
Ողջյուն ․․․
Ես՝ Անգելինա Արշալուսյանն եմ, ես սովորում եմ Մխիթար Սեմաստացի Կրթամարիլում։
Այս դպրոցում ես սովորել եմ համակարգչով աշախատել գրել և կարդալ։
Այս դպրոցում, ես սովորում եմ երեք տարի։ Ես այս տարի անցել էմ Հայրենագիտություն և Բնագիտություն առարկաները։
Բնագիտությունը մեզ գիտելիք է տալիս բնության մասին, բազմաթիվ տեղեկություներ եմ ստացել կենդանական աշխարհի մասին։ Նաև գիտելիքներ ձեռքբերեցի մոլորակների մասին։ Տարբերեցի ծովը և ցամաքից:
Իսկ հայրնագիտությունից սովորում ենք մեր Հայր ժողովրդի պատմությունը Մայրենից մենք սովորում ենք տարբեր հեղինակների աշխատանքների հետ։ Հայ հեղինակներինից մինչև արտասահամանյան գրողներ։
Մայրնիից սովորել ենք ուղագրություն, ականիշներ և հոմանիշներ ենթակա և ստորոգյալ։ Շատ պատմվածքներ և հեքիաթներ։https://www.youtube.com/embed/mMgC_zKh2Ac?feature=oembed
<<Հույսի ավտոբուսը>>
Լինուն է չի լինում մի տղա է լինում նրա անունը Արամ։ Մի անգամ Արամը քայլում էր փողոցում,
մեկ էլ այնպիսի ավտոբուս տեսավ, դա Հույսի ավ տոբուսն էր։ Որի մասին ես շատ էի լսել
ընկերներիցս:Նա ներս մտավ և զարմացավ տեսնելով որ վարորդը ռոբոտ էր։
Արամը գնաց նստարարներից մեկում տեղավորվեց։ Հենց նա մոտեցավ նստարարնին,
աստիճանաբար բացվեց։ Ավտոբորսը այնքան գեղեցիկ էր ներսից, որ ես ուղղակի հիացած էի,
գեղեցիկ լուսավորված, անուշահոտ ծաղիկներով զարդարված, և շատ քաղցրավենիքներ էր
դրված երեխաների համար: Եվ մենք սլացանք դեպի մի տեղ որտեղ ապրում էին արքայադուստրերը,
դա մեւ առաջին կանգառն էր, ես այնքան ուրախ էի այնտեղ բոլոր մուլտֆիլմերի հերոսուհիներն
էին: Ես շատ խաղեր խաղացի նրանց հետ,բայց երկար չէի կարող մնալ այնտեղ, նրանք ինձ
ճանապարհեցին և մի քաղցրավենիքով լի զամբյուղ նվիրեցին: Հաջորդ կանգառը զարմանահրաշ
անտառն էր որտեղ հասարակ կենդանիներ չէին այլ խոսող: Ես շրջեցի ողջ անտառով այն շատ գեղեցիկ
բուսական աշխարհ ուներ, կենդանիները ինձ շատ հետաքրքիր պատմություններ և հեքիաթներ պատմեցին:
Ես նստեցի արծվի թևերի վրա և տեսա ողջ անտառի գեղեցկությունը վերևից: Օրն արդեն ավարտվում էր
և ես նստեցի ավտոբուսը մտածելով որ ավարտվեց այսօրվա իմ ճանփորդությունը, բայց ոչ վերջապես իմ
բոլոր հույսերը իրականացան ի շնորհիվ Հույսի Ավտոբուսի, այն ինձ տարավ իմ երազանքների քաղաք ՝
շոկոլադների երկիր: Ես այնքան ուրախ էի ու երջանիկ իմ բոլոր ցակություններս իրականացան, ես շատ
շոկոլադներ փորձեցի և շատ համեղ ու մեծ դղյակներ տեսա որոնք շոկոլադից էին: Այնտեղ գետեր էին
հոսում բաըց վարդագույն շոկոլադից էր այն, շատրվաները նույնպես գունավոր շոկոլադից էին: Անմոռանալի
օր անցկացրեցի ես: